terug in Lovina N. Bali

Na 14 dagen rond te hebben gezworven zijn we nu weer thuis in Lovina.
Met de auto zijn we 1 Febr. via de kustweg in oostelijke richting naar Amed gereden. Daar hebben we 3 dagen moeten wachten vanwege te hoge golven voor we met een fastboat over konden naar Gili Air een van de 3 kleine eilandjes voor de kust van Lombok. Maar in de omgeving van Amed was genoeg te beleven en de oostkust is heel erg mooi en groen, en dicht bij de vulcaan de Gunung Agung. De oversteek duurde maar 2 uur Gili Air is het kleinste eiland 3km in dsn Als je een beetje vlot doorloopt ben in 90 min rond via strand wij hebben er wel 4 uur over gedaan ff zwemmen ff eten ff drinken onderweg heerlijk weer en echt een bountyeiland met witte stranden bezaaid met kalk van afgestorven koraal en prachtige aangespoelde boomstronken.

We zaten de eerste 2 nachten in een dependance van een bungalow hotel heel groot en lux met 25 kussens op het bed , en een badkamer van 3x4m . De 2e dag hebben we via een snorkeltrip alle 3 eilanden bezocht want er ligt rond elk eiland een krans van Koraal.Veel prachtige gekleurde vissen gezien, maar de koraal was een tikkeltje aan de bruingrijze kant zodat ik me afvroeg of het wel helemaal ok was maar we sorkelden alleen op plekken tot 3 m diep en misschien was in dieper water meer intact.
Van Gili zijn we in 20 min overgestoken naar Lombok Daar vertel ik later meer over.

VERVOLG.........
Het heerlijke van de Gili eilandjes is dat er geen auto´s of scooters zijn.
Als je aankomt in de haven staan er allemaal karretjes met kleine paardjes met belletjes die je naar je hotel brengen. Dat is op Bali wel anders. Daar lijkt het wel of alle kakkerlakken van vroeger zich hebben getransformeerd tot ronkende scooters die zich met een hels kabaal als een plaag over het eiland verspreiden. Dat is op Lombok al net zo.

We kwamen op Lombak aan in het rommelige smerige kapotte haventje
van Bangsal, waar je vanaf de boot door smerig water via een kapotte trap op de kade kwam, dan met een oud kapot busje 500 km verder naar een parkeerplaats. Dan blijkt dat het de bedoeling is dat je aan de overkant in een coffeebar moet wachten op de shuttle die je naar je hotel brengt. de shuttle was inclusief bij het ticket van de boot.

Gelukkig hadden we daar leuk gezelschap van een jongen uit Z.afrika
die er in eerst instantie uitzag als een stevige negroïede amerikaan maar naar hij zei voorouders had uit India. Hij was na de aardbeving in Christchurch naar nieuw-zeeland verhuisd, omdat hij toen als electricien makkelijk het land binnen kon komen, omdat ze die toen erg goed konden gebruiken.
Maar hij was een rusteloze reiziger ooit in Amsterdam geweest in Londen gewoond en nu op weg via Lombok naar Bali over te steken en vandaar naar India te vliegen. Daar kon ik hem wel een en ander over
vertellen natuurlijk, maar wat raad je iemand aan die maar 14 dagen heeft om dat gigantische land met zoveel verschillende bevolkingsgroepen en klimaten te bezoeken.

Wij zijn met de shuttlebus naar ons hotel in Senggigi gereden, dat is een beetje touristische kustplaats 10 km naar het zuiden.
De eerste indruk van Lombok was prachtig een mooie kronkelige weg langs een groene kust met telkens uitzicht op baaien en stranden.
In het Pacific beach hotel kregen we een kamer in een nagebouwd Sasak huis waar eerst een en ander gerep. moest worden maar we konden 'smiddags wel heerlijk in de zon uitrusten bij het zwembad aan het strand. Maar die nacht kwam er toch een noodweer over Senggigi
met enorme harde knallen en stromende regen niet alleen buiten maar ook binnen in de badkamer. De volgende dag zag ik dat ze al uit voorzorg een zeil over het rieten dak ter plaatse van de badkamer hadden gelegd, maar aan de schimmel aan het plafond was te zien dat er al langer sprake was van lekkage.

De volgende dag zijn we overgehuisd naar een betere kamer. Wat ons opviel was dat de hotels in Lombok slechter zijn als op Bali maar wel duurder. dat geld eigenlijk ook voor de meeste restaurants.
Hoewel we 2 x heerlijk gegeten hebben in een restaurant van de Lotus keten aan het strand, gerund door een Italiaan.
De volgende dag zijn we met de scooter op zoek gegaan naar het regenwoud en 't monkeyforest, met moeite gevonden, wel veel apen langs de weg, niet in het bos, en naar een aangekondigd wandelpad gezocht en gevonden maar niet echt begaanbaar en we zijn ook niet verder gekomen dan een paar honderd meter.

Op weg naar huis weer een tropische regenbui en te laat met aantrekken van een cape, dus door en door nat in het hotel aangekomen.
De volgende dag hebben we nog een poging gewaagd met de scooter wat meer naar het zuid-oosten onder de vulkaan Gunung Rinjani langs te gaan.
Maar dan kom je eerst door de hoofdstad Mataram die op zich uit 3 steden bestaat, dus voor je in een beetje mooi natuurgebied terecht komt heb je al zoveel co2 ingeademd, en lawaai en lelijkheid doorstaan.
En dan die afval overal waar ze geen raad mee weten.

In de zuidkust van Lombok ligt een plaats die net als op Bali Kuta heet, daar schijnt het nog rustig te zijn bezocht door hippys en duikers,
maar daar moet je dan met een auto een dag naar toe. Hebben we niet gedaan.

Het is maar te hopen dat het daar niet net zo uit de hand gaat lopen als in Kuta op Bali, nu er onlangs een vliegveld in de buurt is geopend. En de Arabishe Sheiks al op voorhand stukken land hebben gekocht.

Overal op Lombok vind je moskeeën en in Mataram zagen we dat er een gigantisch grote werd gebouwd. Schoolkinderen dragen uniformen de meisjes lange donkerblauwe plooirokken met een witte blouse en hoofddoek de jongens ook met lange d.blauwe broek.

Enfin onze voorkeur gaat toch uit naar Bali en we zijn de volgende dag vanuit Lembar in het zuiden met een Ferry, a la Terschelling, in 4 uur teruggevaren naar Padangbay op Bali. Een nachtje geslapen en de volgende dag 6 km verderop in het zeer aangename Candidasa gaan ziitten.
Met 3 restaurants aan een Lotusvijver of lagoon waarvan de bloemen gedurende de vroege ochtend open gaan. Dus´s morgens voor het ontbijt foto´s gemaakt.

Met de goed engels sprekende chauffeur die ons naar Candidasa had vervoerd hadden we afgesproken dat hij ons via het binnenland via de Besakihtempel naar Lovina terug zou brengen Hij was ziek die dag en werden we door zijn broer gereden. De Besakhi-tempel is de grootste Hindoetempel op Bali Er was vanwege full moon een ceremony aan de gang en daar mochten we niet bij zijn, maar dat was op het centrale plein op de heuvel in het centrum maar lager op een ander plein was ook van alles te doen, dansende verklede mannen, maskers op gamalanorkest kinderen met gouden kleding, offergaven, leuk om mee te maken. De hele terugreis was prachtig in het binnenland is nog veel van het oorsprongkelijke Bali te zien.