terug in Kovalam

Zaterdag waren we na 6 uur treinen terug in Trivandrum
Wel heel comfortabel in de trein, 1e klas met AC grote tafel voor ons en aparte stoelen en alle ruimte voor ons alleen. Dus heel relaxt.
Met de taxi naar het hotel in Kovalam. Daar bleek dat de kamer op de 1e verd. die we hadden gereserveerd niet beschikbaar was en moesten we de kamer ernaast maar nemen, voor 1 nacht. Na een aantal andere ergernissen, zoals bagage die om 11 uur nog niet naar boven was gebracht. Kapot deurslot slecht ontbijt met vieze koffie etc. Zijn we de volgende dag verhuist naar een hotel er achter. met zwembad en lekker rustig.
Dus dat dan voor de laatste 5 dagen. We hadden altijd wel veel plezier met het personeel maar dan loop je het gevaar dat je niet meer serieus wordt genomen als je een klacht hebt.

Ze vonden dat ik op Arnold Swarzenegger leek. Gek genoeg kwamen we onderweg op de veerboot in Cochin iemand tegen die bij de film werkte en ook vond dat ik op hem leek. Ik dacht dat zal toch niet vanwege die Duitse kop van Arnold zijn, maar ze zullen wel die enorme spierbundels van mij en die van Arnold de bodyb.bedoelen.

Gisteren, Zondag was er een intnat. vliegerfestival op het strand met hele bijzondere kleurrijke exemplaren. 'S avonds was er een podium met live rockmuziek en lichtshow, opbrengsten voor gehandicapten.
We hebben nog net na het eten de laatste paar nummers meegemaakt toen iedereen masaal ging dansen en een stuk of 5 vrolijke mooie jonge kerels met ons begonnen te dansen en allemaal foto's wilden maken van ons met hen.

Een van de jongens begon ons lange emotionele verhalen te vertellen
maar hij sprak geen Engels, Zijn vriend vertaalde het een beetje
Wat we begrepen was hij 26 niet getrouwd was visser geweest en had een aantal jaren geleden een cycloon meegemaakt op zee in Dec. 2016, had daarbij een aantal familieleden en collegavissers 241 mensen in totaal, verloren een traumatische ervaring. Hij zocht troost bij ons en wilde alsmaar door ons geknuffeld worden.

Peter heeft mooie foto's gemaakt van de vliegers en van onze vrienden gisteravond. Die ga ik proberen nog wel hierbij te plaatsen.

Gisteren stond ik wat oefeningen te doen op het strand en kwam er een Indiër op me af met een telefoon en begon foto's van me te maken toen wilde hij met mij op de foto ik met zonnebril toen zonder vervolgens hij met mijn zonnebril kortom een complete fotosessie. Maar heel enthousiast en vrolijk, waardoor ik er lekker in mee ging.

Dat is toch wel het bijzondere, en dat herinner ik me wel van eerdere reizen door India, dat naast alle vuiligheid en soms stank en ongemak, de mensen zo open, vriendelijk en spontaan zijn en je overal gesprekken kan aangaan.

Eergisteren zaten we in Cochin op een bankje aan de "boulevard" aan zee toen er 2 oudere mannen en de dochter van een van hen die aan de kunstacademie studeerde, naast ons kwamen zitten en dan heb je gesprekken over verleden en toekomst van India over godsdienst over over hun kippenbedrijf een broer die in Amerika woont, Trump en noem het maar op.

Nu maar weer eens heerlijk de golven in.